தில்லியில் சாமானியனின் கட்சி [ஆம் ஆத்மி பார்ட்டி] பதவியேற்குமா இல்லையா என்பது நாளைக்கு தெரிய வருமாம் !
நம்பிக்கை அளித்து பதவிக்கு வந்த பல புதிய கட்சிகளும் அரசியல் விளையாட்டில் புகுந்த பின் பெருங்கடலில் கலந்து வித்தியாசம் இல்லாமல் போகும் நதிகளை போலே தமது தூய்மையை இழந்து போய்விடுவதை கடந்த நாற்பது ஐம்பது வருடங்களாக இந்திய அரசியலில் கண்டாயிற்று.
பதவி அல்லது அதிகாரம் தரும் மோகம், கடமை என்ற பொறுப்புணர்வை தூக்கி சாப்பிட்டு விடுகிறது.
சோ அவர்களின் முகமது பின் துக்ளக் நாடகம் சாகாவரம் பெற்று விட்டது
இதோ இப்படியும் ஒரு மனிதர்.
ஆம். தேவைகளைப் பெருக்கிக் கொள்ளுமளவும் நாம் ஏழைகளே. அதனால்தான் மக்குத் திம்மனும் இதற்கு முடிவு என்பது ஏது என்று வினவுகிறான்.
தேவை தேவை;அதுதேவை இது தேவை;எனக்கின் னொன்றும்
தேவை; என்று கொந்தளித்து இருக்கும் இப்பானை தனையே
தேவையென ஏனோ படைத்தான் பிரம்மனும்? போதும் இத்
தேவை செபம் என்பதும் எப்போதோ -மக்குத் திம்மா
சோற்றுப் பானையில் அரிசி வேகும் பொழுது தள தள என்று கொதிப்பது போல் மனம் எப்போதும் ஏதேனும் தேவைகளை நினைந்து கொந்தளிக்கும் இந்த உடல் என்னும் பானையை படைப்பதற்கான தேவை பிரம்மனுக்கு ஏன் ஏற்பட்டது என்று வேடிக்கையாக வினவுகிறார் கவிஞர் DVG.
நம்பிக்கை அளித்து பதவிக்கு வந்த பல புதிய கட்சிகளும் அரசியல் விளையாட்டில் புகுந்த பின் பெருங்கடலில் கலந்து வித்தியாசம் இல்லாமல் போகும் நதிகளை போலே தமது தூய்மையை இழந்து போய்விடுவதை கடந்த நாற்பது ஐம்பது வருடங்களாக இந்திய அரசியலில் கண்டாயிற்று.
பதவி அல்லது அதிகாரம் தரும் மோகம், கடமை என்ற பொறுப்புணர்வை தூக்கி சாப்பிட்டு விடுகிறது.
சோ அவர்களின் முகமது பின் துக்ளக் நாடகம் சாகாவரம் பெற்று விட்டது
இதோ இப்படியும் ஒரு மனிதர்.
“ ஏழை ஜனாதிபதி என அழைக்கப்படுகிறேன். ஆனால் நான் என்னை ஒரு ஏழை எனக் கருதவில்லை. ஏழை என்பவன் யாரெனில் ஒரு படாடோபமான வாழக்கை முறையை நடத்துவதற்காக முயன்று கொண்டிருப்பவனே ஆவான். அவனுக்கு எப்போதும் ஏதாவது தேவைகள் இருந்து கொண்டே இருக்கும்.”
--- ஜோஸ் முஜிகா -உருகுவே நாட்டின் ஜனாதிபதிஆம். தேவைகளைப் பெருக்கிக் கொள்ளுமளவும் நாம் ஏழைகளே. அதனால்தான் மக்குத் திம்மனும் இதற்கு முடிவு என்பது ஏது என்று வினவுகிறான்.
தேவை தேவை;அதுதேவை இது தேவை;எனக்கின் னொன்றும்
தேவை; என்று கொந்தளித்து இருக்கும் இப்பானை தனையே
தேவையென ஏனோ படைத்தான் பிரம்மனும்? போதும் இத்
தேவை செபம் என்பதும் எப்போதோ -மக்குத் திம்மா
சோற்றுப் பானையில் அரிசி வேகும் பொழுது தள தள என்று கொதிப்பது போல் மனம் எப்போதும் ஏதேனும் தேவைகளை நினைந்து கொந்தளிக்கும் இந்த உடல் என்னும் பானையை படைப்பதற்கான தேவை பிரம்மனுக்கு ஏன் ஏற்பட்டது என்று வேடிக்கையாக வினவுகிறார் கவிஞர் DVG.
3 comments:
சோற்றுப் பானையில் அரிசி வேகும் பொழுது தள தள என்று கொதிப்பது போல் மனம் எப்போதும் ஏதேனும் தேவைகளை நினைந்து கொந்தளிக்கும் இந்த உடல் என்னும் பானையை படைப்பதற்கான தேவை பிரம்மனுக்கு ஏன் ஏற்பட்டது என்று வேடிக்கையாக வினவுகிறார் கவிஞர் DVG.//
நானும் நினைப்பது உண்டு. தேவைகள் எப்போது குறையும் என்று.
ஒரு தேவை நிறைவு பெற்றால் இன்னொரு தேவை மனதில் வந்து மோதுகிறதே!
மகான்கள் தேவைகள் குறைய குறைய இறைவனுக்கும் நமக்கும் இருக்கும் தூரம் குறையும் என்கிறார்.
இறைவனிடம் நெருங்க தேவைகளை குறைக்க வேண்டும் பார்ப்போம்.
தேவைகள் குறைந்தால் வாழ்வில் இன்பம் தான்.
பதிவு அருமை.
நல்வரவு கோமதி மேடம்,
//தேவைகள் குறைந்தால் வாழ்வில் இன்பம் தான்//
Less luggage, more comfort என்பது வாழ்க்கைப் பயணத்திற்கும் பொருத்தமே. உடனே வந்து பின்னூட்டமிட்டு வாழ்த்தியதற்கு நன்றி
உங்களுக்கும் , உங்கள் அன்பு குடும்பத்தினர்களுக்கும் இனிய பொங்கல் நல் வாழ்த்துக்கள்.
வாழ்க வளமுடன்.
Post a Comment